یک مطالعه جدید در مقیاس کوچک می گوید که “مه مغزی” طولانی مدت COVID ممکن است به دلیل اختلال در عملکرد ریه به دنبال عفونت یک فرد باشد.
محققان در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی هفته آینده در شیکاگو گزارش خواهند داد که کاهش تبادل گاز در ریه ها – اکسیژن وارد شده، دی اکسید کربن خارج می شود – به نظر می رسد با مه مغزی در کووید طولانی مرتبط باشد.
شان فاین، محقق ارشد، “اگر بتوان این یافته ها را به جمعیت طولانی مدت کووید تعمیم داد، این مطالعه نشان می دهد که ممکن است یک رابطه علّی بین اختلال عملکرد شناختی و اختلال عملکرد ریه وجود داشته باشد، که یک استراتژی درمانی بالقوه را با استفاده از روش هایی که تبادل گاز را بهبود می بخشد، پیشنهاد می کند.” در یک بیانیه خبری گفت: کرسی تحقیقات در بخش رادیولوژی دانشگاه آیووا.
برای این مطالعه، محققان اسکن‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) را روی 10 زن و 2 مرد مبتلا به کووید طولانی انجام دادند.
کیگان استاب، محقق ارشد، دستیار پژوهشی فارغ التحصیل دانشگاه آیووا، در یک بیانیه خبری گفت: «محدوده ای از مشکلات شناختی در میان بیماران در این مطالعه وجود داشت. برخی از آنها خفیف بودند و نشان دهنده اختلال عملکرد خفیف بودند، در حالی که برخی دیگر جدی تر بودند و نشان دادند که برخی از بیماران چندین بار در روز تفکر کند و مشکل تمرکز دارند.
هنگامی که مردم نفس می کشند، اکسیژن از ریه ها به جریان خون منتقل می شود. در همان زمان، دی اکسید کربن از جریان خون خارج شده و بازدم می شود.
به گفته محققان، اسکن های MRI نشان داد که عملکرد ضعیف ریه نه تنها با مه مغزی، بلکه با تغییرات در ساختار مغز بیماران مرتبط است.
به گفته محققان، اسکن‌ها همچنین نشان دادند که با کاهش تبادل گاز در ریه‌ها، جریان خون به مغز در بیماران مبتلا به کووید طولانی افزایش یافته است.
استاب گفت که این می تواند به این معنی باشد که قلب باید خون بیشتری را به مغز پمپ کند تا اکسیژن کمتری را که توسط ریه ها جذب و منتقل می شود، جبران کند.
بر اساس این یافته‌ها، محققان گفتند که آزمایش‌های تنفسی MRI ممکن است برای شناسایی افراد مبتلا به آسیب ریه که می‌تواند منجر به کووید طولانی مدت شود، استفاده شود.
یافته های ارائه شده در جلسات پزشکی باید مقدماتی در نظر گرفته شود تا زمانی که در یک مجله معتبر منتشر شود.
منبع:arenaev
